Waar de tijd bleef stille staan

Het eenzame huis,
boven op de berg.
Bewoond door een eenzame man.

Een oude fiets,
die aan de gevel staat.
Een oude bel,
aan de deur,
die met moeite nog gaat…

Dezelfde kleding,
iedere dag opnieuw.
Een oude,
amper verwarmende kachel,
maar voor hem spiksplinternieuw.

Een gevoel van medelijden,
omdat hij vergat te leven.
Maar toch was hij in alle eenvoud,
gelukkig,
op zijn eigen manier...

@ Lieven Castelein - 2014