"mistroostig dankzij de eerste zon"

10/3/2015

mistroostig dankzij de eerste zon

nu word het lente
prachtig
om nog duidelijker te Zien
wat mijn leven
tot een emotionele hel maakt...
(zonder dank - schenk ze nog eens vol)
voor alle schoonheid
die voorbijgaat
alsof ik nooit heb bestaan of geleefd

geen enkele interesse :
behalve dan voor de Armani's in spe
of voor de "varkens" uit Orson Welles "Dierenboerderij"

waarom houd ik mij vast aan de beelden
van de Moeder Godin
weerbarstige Magdalena
helende ierse Bridget ?

het enige dat er echt toe doet
word me veel te lang onthouden

buiten gezeur,verplichtingen,dépannages
rest me niet anders meer...

dan te dromen
over een verwarmde realiteit
die omarmde warmte schenkt...

zo ver van mij
als mijn stem
naar de horizont reiikt