contrast

contrast

24/2/2015

het leek wel gisteren
nu je vandaag terug keek
naar de innerlijke chaos
onzichbaar
toch raakte je leven degelijk van streek

tot de pijn
een destructieve kracht werd
die je krachteloos maakte
tot je willoos meedobberde
op een grillige stroom
van concreet verlangen

tot er enkel
de boeken,dromen en muziek overbleven
hoop was er steeds - even
tot die dagen lange jaren werden

de pijn zich vereen zelfdigde
met de duistere geweldadige vitale metal muziek

nu tast je verschillende mogelijkheden af
verandert de invalshoek van benadering
probeert de frustratie en onmacht
een naam,een gelaat te schenken...

tot je hart naast het Hare klopt
nabij Haar warmte blijft