vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
The mask
Geweven blauwe verticalen, donkere horizontalen,
schietspoel in het imaginaire weefgetouw.
Spookachtig belicht met fotografische verhalen
in degradée van licht en blauw.
Plots een goudgele vlek in de gulden snede.
Een moedervlek op een maagdelijke huid.
Glans van het licht dat de vrede smeedde
op het balkon van de geofferde bruid.
Een klein beetje zonneschijn,
het schemerlicht van de maan,
het troosteloos nat terrein
van het menselijk bestaan.
Existentieel blijf ik zoeken
naar de zin van dit amalgaan,
verslind talloze boeken
eindig met de kapelletjesbaan.

Ingezonden door
Geplaatst op
23-02-2015
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ExistentieReacties op ‘The mask’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!