absolute stilte

Sneeuw heeft de velden bevolkt
met grijswitte wollen watten.
Grassprietjes priemen er doorheen,
doetjes hoedjes op tengere takken.

Struiken en bomen staan naakt,
stoorzenders in de stijve stilte,
wiegen hun winderige winterslaap,
verbeelden de koele kilte.

De luisterende lucht neuriet mee
met de geruisloze symfonie
van grijs en ijskoud blauw
in eenzaam zachte melodie.

Sidderende rilling langs mijn rug.
Handen diep in warme zakken.
Stappende laarzen nu heel vlug
zoeken naar warmte en kersttakken.