vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwart wit
Mensen die je raken,
Weten niet dat ze je kraken.
Mensen die je laten lachen,
Weten niet dat jij staat te zigzaggen.
Mensen die je helpen,
Weten niet dat jij staat te verwelken.
Alles lijkt zwart / wit,
Maar dat ene lichtpuntje is geen bullshit.
Zwart,wit,
Het lijkt een afrit.
Zwart, wit,
Het lijkt een bergrit.
Mensen die je raken,
Weten niet dat ze je kraken.
Mensen die je laten lachen,
Weten niet dat jij staat te zigzaggen.
Mensen die je helpen,
Weten niet dat jij staat te verwelken.
Zwart, wit,
Het lijkt een doelwit,
Zwart, wit,
Het lijkt alsof het meezit.
Reacties op ‘Zwart wit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!