Wortelvergelijkingen
Ik ontmoette bij een heuvel eens een man
aan zijn lichte accent kon ik snel afleiden
dat hij een boer was, en eentje, ben ik bang,
die ik om zijn wortels moet benijden.
Op zijn veld, bovenop de heuvel gelegen
liet hij me zijn wortels zien en met een zucht
zei hij: 'De groei van wortels is zó gestegen!
Ze zitten in de grond maar ook half in de lucht.'
De wortels waren oranje als een winterpeen
en het loof groen als blaadjes, da's een feit.
Ik keek naar de man en snapte het meteen
en zei: 'Dat heeft u snel afgeleid!'
Ik wou hem bijstaan en bedacht iets geks:
onder de heuvel leefden behulpzamen misschien
maar deze waren primitief en dus zo complex
dat ik ze op school nog nooit had gezien.
Reacties op ‘Wortelvergelijkingen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!