Oude stoel

Och oude stoel
met je kromme poten
die kraken als je billen
de prikkende bekleding raken
Waarvan niemand
de kussens nog opklopt
in het voorbijgaan
of het stilstaan
Je fluistert in mijn oren
bezit mij
zoals vroeger
met boeken of liefde
En ik knik naar je
en glimlach
Omdat je gelijk hebt
Ik hou van je
geprikkeld en krakend
ik hoef geen nieuwe bekleding
geen vilten voetjes
Enkel moest ik je weer zien
en dus heb ik een lamp voor je gekocht
om je toe te fluisteren



Wat ben je mooi.