vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bekoring
Uit de speaker klinkt een stem,
zo zuiver en zo puur.
Die me eventjes ontroert,
op het late avonduur.
De muziek galmt door de kamer,
en ik luister ongestoord.
Ik duizel door de tekst,
dat mijn innerlijk bekoort.
Ik laat de woorden binnendringen,
en rijg ze samen tot een lied.
Ben gevangen in het verleden,
maar het heden stoort me niet.
Zelden zo bewogen,
keer ik terug naar vaste grond.
De zanger laat me los,
op de plek waar hij me vond.
Ingezonden door
Geplaatst op
12-02-2015
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiedstemReacties op ‘Bekoring’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!