vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Opgeblonken diamant
Laat tonen wie je bent
wat je allemaal kunt
hoeveel je toestaat
wat je gunt.
Laat je stem horen
zelfverzekerd en luid.
Rijd je kronkelend weggetje
maar ga niet achteruit.
Laat de hamers en spijkers vallen.
Het schip mag zinken.
Geef jouw spiegel een schitterende glans.
Laat jouw diamant blinken.
Reacties op ‘Opgeblonken diamant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!