vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Najade
Berecht me niet,
ik ben al
een gevangene,
blootgesteld
aan verwaande blikken
die los
door mijn borst
lassen en eerder
de diepte zien
van het water
dat ik voed.
Elke zomer lig ik
aanbiddelijk stil
tussen het rumoer
van jong geweld
en verliefde stellen,
toch wacht ik
rusteloos
tot het water
dromen brengt.

Ingezonden door
Geplaatst op
09-02-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Hoop LiefdeReacties op ‘Najade’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!