vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zand na de vloed
Teruggetrokken in de diepte van haar onmetelijkheid
zingt de zee haar spel.
Zij speelt met water en zand,
spreid ze over het land,
schrijft duizend verhalen.
Wirwarrende kanaaltjes,
onooglijke banaaltjes
schilderen gedichten
op het strand.
Terug naar de zee richten
zij de loop van het water,
onder het geschater
van schuimkoppende branding.
Fijn gelijnd zeemeerminnenhaar,
geschreven in schelpenverhalen,
op de dag dat ik verjaar,
doet me opgelucht ademhalen.
Reacties op ‘zand na de vloed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!