Hij had een olifant

Hij had een vrouw slank van lijf en leden
alles welgevormd als naar behoren,
zowel van achter als van voren
maar dat was ooit dat was verleden,

want er groeide jaren pondje na pondje bij.
Ze zei alsmaar dat zij het hebben kon.
Maar dijde wel uit naar achter, voor en opzij
en begon steeds meer te lijken op een ton

ze vulde eerst de bank en later de halve kamer
ze zwol en zwol en bleef maar zwellen
de kwabben puilden al uit de ramen
toen het huis haar als een cup z. begon te knellen.

Maar boven in die massa vrouwenvet
bleef zij happen als een goudvis in het rond
naar alles wat te dicht bij haar werd neergezet
totdat hij het eindelijk welletjes vond

en het voeren resoluut is gaan staken.
Nu ligt zij weer slank onder haar vel als laken.

Guido van Geel