vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
fragiel
Meeldraden lijken koffiebonen,
de stamper een tapijtendot,
daar waar de bijen in wonen,
de essentie van het levenslot.
De kern van de bloem en van het leven,
omringd door bladen van de kroon.
Veelvuldig naar bevruchting streven
steeds terugkerend vertoon.
Wanneer de bloem zich fragiel openlegt,
ontstaat er een explosie van hormonen.
De natuur stuurt dit voortplantingsgevecht
om het met vruchtbaar zaad te bekronen.
Bloemen zijn een kort leven beschoren.
Ze bloeien fris, breekbaar en mooi.
Hun functie is heel kort bekoren,
daarom die betoverende tooi.
Reacties op ‘fragiel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!