Vlokken
Aangename winter, over het landschap gespreid
Charmante vlokken gestrooid, de kilte van de tijd
Heldhaftig hard seizoen, zwart-wit geverfd
Trots geeft de wind richting aan, de koude ingekerfd
Enthousiaste dwarrel, vredelievend naast elkaar
Netjes op de vuilbak, in de goot, op het trottoir
Toegewijd, als een groep vrienden, zich amuseren
Wegduiken tot de zon met stralen wil passeren
In het bos en het park, veiliger dan in drukke steden
Nietszeggend dwalend, zachtjes naar beneden
Toestroom met miljarden, velen halen het niet
In de vlucht gegrepen, eindigend in verdriet
Gelukkig ook wat plakkers die blijven kleven
Een idyllisch sfeertje om schilders te inspireren
Een hele collectie want velen maken groot
Netjes bij elkaar, tot de warmte hen dood
Reacties op ‘Vlokken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!