vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdwaald
De pijn in mijn hart
Die me belet om te gaan
Naar waar het vrij is
Die me belet om te gaan staan
Voor de weg die voor me ligt
Duizend wegen leiden me erheen
Toch sta ik onbeweeglijk
Richtingloos alleen
De rest loopt me voorbij
Naar het zo beoogde doel
Strevend om me in te halen
Gaan ze snel langs mijn gevoel
Elke stap gaat achteruit
Nog dieper dan het dal
Zelfs de sterkte armen
Kunnen niet voorkomen dat ik val
Naar het einde van dit leven
Vermoeid van de kilometers die ik ren
Terwijl ik niets bereik
Omdat ik na al die tijd, mezelf nog steeds niet ben
Reacties op ‘Verdwaald’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!