vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
hopen en vertrouwen
Hij vertelde van de
hoop in zijn korte leven,
hem was nog maar
een korte tijd gegeven.
Vol van Jezus wat Hij in
zijn leven had gedaan,
al was de weg niet
altijd over rozen gegaan.
Hij hield zoveel van zijn
vrouw en zijn meiden,
maar hij wist er komt een
moment van scheiden.
Hij wist deze Jezus mocht
hij altijd vertrouwen
eenmaal gaat het hopen
over in aanschouwen.
Als hij straks zijn Jezus
zal mogen ontmoeten,
dan zal hij als eerste
knielen aan Zijn voeten.
Ingezonden door
Geplaatst op
20-01-2015
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hopen Pijn Rust Verdriet Vertrouwen VerwachtenReacties op ‘hopen en vertrouwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!