Zij!
Dankzij jou weet ik wat liefde is
Geluk, verdriet, alles kunnen delen
Nu jij weg bent, ben ik mijn liefde kwijt
Want delen, dat lukt nu niet meer
Waarom ging je weg, die bewuste avond
Ik vroeg nog: ‘Waarom blijf je niet slapen?’
Zonder goede reden vertrok jij uit mijn leven,
Niet bewust, dat is wel gebleken
Vaak twijfelde ik of onze liefde sterk was
Nu jij er niet meer bent, weet ik dat het goed zat
Het is goed, ik mis je elke dag
Je ogen, je aanraking, je mooie lach
Voor nu, ga ik terug naar de plek
De plek waar alles veranderde
De plek waar jij mij verliet
Ik hou van je, elke dag meer
Rust zacht, misschien zie ik je ooit weer
Reacties op ‘Zij!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!