vorige gedicht
vorige gedicht
De Storm
Rozen verwelken , Schepen vergaan
Ik hield van je maar je laat me nu ten zijde staan
Je stelt me teleur maar ik ben niet boos
Ik ben verdrietig maar zo rood als een roos
Ik sta stabiel als een schip op open zee
Maar maak mij niet kwaad , want alle bellen die gaan los
Alle wat vast en stilstond gaat los
Het storm diep van binnen
Maar jou aantrekkingskracht dat is iets waar ik niet van kan winnen
Reacties op ‘De Storm’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!