onweer in mijn hoofd, storm in mijn hart

Het stormt in mijn hart,
de wind is nog niet gaan liggen.
Het onweert in mijn hoofd,
mijn lichaam verdooft.
De pijn is niet te verdragen,
maar ik moet er doorheen.

Doorbreken van dit patroon,
anders blijf ik rondjes varen.
Ik trek het anker eruit,
en laat je los.
Het kost me zoveel moeite,
hij is zo ontzettend zwaar.

Jij zegt dat het mij gaan lukken,
en ben ik sterker dan ik dacht.
Je gelooft in mij en ik in jou.

In liefde vaar ik verder alleen,
Jij naar daar en ik weer terug naar hier.
Pas dan verdwijnt de orkaan uit mijn lichaam,
en kan ik binnenkort de wereld weer aan.

Loslaten in liefde,
makkelijker gezegd dan gedaan.
Maar jij en ik weten, we moeten gaan.

Altijd in mijn hart gegrift, een wond, een snede,
maar ook die zal helen. Voor altijd in mijn hart. Ik hou van jou, mijn lieve schat.