De vergeten ster

Toen de avond viel over het land
Kroop hij voorzichtig uit zijn tent
En liep kalm naar het strand
Hij ging liggen, zeer content

Want de duizende sterren
Staan aan de hemel, zo sterk
Hij lag daar tot de zon oprees, uit 't water
en tot alle sterren verdwenen waren.

Toen kijk hij naar opzij
Een jij keek hem in zijn ogen

Beide voelden zich nu eind'lijk vrij
En waren het strand overgevlogen

En kwamen nooit meer terug.