Warme Duisternis
Een slapeloze nacht vloeit over naar het ochtendgloren
De grauwe lucht weerhield mij van dromen
Een diepe duisternis die uit mijzelf leek te komen
Is deze nacht compleet verloren?
De ijzige wind blaast met geweld door de nacht
Vervreemd dwarrelt een wit vlokje vol onschuld
Er volgen meer en de wereld word langzaam verhuld
Diepe duisternis heeft toch iets voortgebracht
Een witte deken bedekt de duisternis
Sneeuw helder krakend wit
Een nieuwe wereld die kansen bezit
Een wit vel die nog onbeschreven is
Maar de nieuwe wereld is te koud om in te leven
Bevroren vlakte onbeschreven wit gelakt
Deze koude wereld hoort intact
Grijze drab vormt zich wanneer hij is betreden
Ik wil liever dat mijn wereld blijft zoals hij is
Mijn warme duisternis
Mijn warme duisternis
Reacties op ‘Warme Duisternis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!