vorige gedicht
vorige gedicht
Een weg uit de nacht
Het zijn niet de schaduwen
noch de geluiden in de nacht
die ik vrees
al kan ik ze niet kan plaatsen
ze geen naam aanreiken
in mijn hoofd schrijven ze
een weg uit de nacht in mezelf
bekleed ik ze
zonder schroom met realiteit
een vaste vorm, een stem
die ik herkennen wil
het is de morgen en het licht
die mijn angsten voedt
mijn hart weer stil laat staan
het is de dag die ik steeds
moet overwinnen.
© Rudi J.P. Lejaeghere
Reacties op ‘Een weg uit de nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!