"de woesternij"
(18/12/2014)
en ze keken voor zich uit :
daar was de rode woestijn
keken achterom :
daar was de rode woestijn
voelden zich soms
als een gestrande tijdreiziger
gevangen tussen Oblivion en Skyrim
in een Dark world
de liefdelozen
tot het einde steeds nader de nacht
dan de Ierse Ochtend
waar Zij wacht
tot je wakker word...
de liefdelozen
keken voor zich uit
daar was de dorre steppe
keken achterom
daar was de dorre steppe
verlaten elke nacht.
verlaten soms hun dromen
doden het Witte Paard
verbrijzelen het laatste Stenen Idool
wachtend op die Ene Zon
die hen versteent tot een Gargouille
de liefdelozen
verdwalen op de mentale paden
zoeken nieuwe wegen
die uiteindelijk
op dezelfde plek uitkomen :
een plein met 4 kruiswegen
waar iedereen je voorbij stapt
alsof je onzichtbaar was
de liefdelozen
wachtend op die vreemde rune
om die orc in zichzelf
naar de hel te sturen...
Ingezonden door
Geplaatst op
25-12-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Idool Kruiswegen SteppeReacties op ‘"de woesternij"’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!