Eenzaam als puber
Nog maar een puber, een jonge meid
maar ze komt nooit eens buiten
opgesloten in haar kamer
kijkt ze af en toe eens door de ruiten
Ze is gestopt met naar school te gaan
ook al is dat illegaal
toch kan ze het niet meer aan
want ze spreken niet meer dezelfde taal
Ze is eenzaam, ze zit altijd thuis
soms verstopt in een kast
haar moeder zoekt soms door het hele huis
ook al is ze geen last
Maar dat wilt ze niet geloven
als ze ooit nog eens beneden gaat
denkt ze dat ze weer moet, naar boven
“niemand wilt nog in mijn buurt staanâ€
ze wilt het niet begrijpen
nog zo jong, een eenzame meid
dat ze droomt, wilt ze hopen
want eenzaamheid, zorgt ervoor dat ze lijdt
Ingezonden door
Geplaatst op
23-12-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid PuberReacties op ‘Eenzaam als puber’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!