vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Bestemming
(uit: Het absurdistisch universum)
De vulkaan prijkt loodrecht de wolken in
de krater altijd verbergend, ergens
daar ploppen klodders open. Een begin
van een steen bestaan. Zo jong op de grens
van wat beweegt om starre verwording.
Jaagt beneden de wind rondom de rotsen
op alles dat buigen wil. Het geding
om te leven. Daar staat een god te kotsen,
de paljas weet niet beter wat te doen.
een raaf is er goed mee. De braakselrest
sterkt hem om hoog op de stijgwind de zoen
neer te leggen voor de adelaar haar nest.
Guido van Geel

Ingezonden door
Geplaatst op
21-12-2014
Over dit gedicht
'Dat gaat naar Den Bosch toe', zei zoete lieve Gerritje en kwam in Voorburg terecht.
Foto's


Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Mythe VerklaringReacties op ‘De Bestemming’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!