vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het raadsel van de sokken
Wat mij altijd versteld doet staan
Is de eenzaamheid van sokken
Samen zijn ze in de was gegaan
En niet veel later is er 1 vertrokken.
Wekenlang wacht er eentje in de mand
Tot de ander weer tevoorschijn komt
Te vroeg doe je die ene van de hand
Waarna je die andere toch weer vond.
Ja sokken hebben een bijzonder leven
Het is een raadsel elke keer
Ze zijn samen maar voor heel even
En daarna lange tijd alleen, alweer.
We gaan het weer proberen
Nu met dit leuke paar
Totdat de 1 hem weer gaat smeren
En je weer moet wachten tot kerst volgend jaar.
Reacties op ‘Het raadsel van de sokken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!