blijf bij me
toen elke vriend een vijand leek
en mijn vleugels gebroken waren
dook ik onder jouw verendek weg
en hoewel je me niet omarmde
bood je me een dak boven het hoofd
dat me moest beschermen
de shit die me overspoelde
je zei me te vechten, en ik vocht
tot ik van uitputting bij je terugkwam
het is een pyrrusoverwinning
die me nog altijd achtervolgt
ik nooit helemaal het hoofd heb kunnen bieden
ik vraag je nog steeds: blijf bij me
want hoewel je me leerde vliegen
vlieg ik soms verkeerd
en heb ik iemand nodig
die me voorgaat in de wind
die nu een storm geworden lijkt
Ingezonden door
Geplaatst op
19-12-2014
Over dit gedicht
Al mag het nog zoveel beter gaan, de moeilijke momenten blijven soms de kop opsteken
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Hulp Onzekerheid VerlangenReacties op ‘blijf bij me’
-
Het meest verrassende in het leven van vandaag is nog wel, dat de schat waarnaar we op zoek zijn verborgen ligt in de akker van ons eigen leven. All the best and go for it, Stefaan
Stefaan Maene - 22-12-2014 om 08:13