Als laatste

Je liet je horen
Je nam altijd een stap naar voren
Je verhefden je stem en was niet bang om een ander te storen
Want je stond vastberaden , maar toch verloor je
Ik was je kwijt maar toch zwoor je , om op een dag terug te komen
Die dag die zou komen , uiteindelijk toch niet gekomen
Ze was er niet meer , gevlogen naar boven
Om te gaan hangen met de engelen , zo overbodig ,
Ze was de ware en ze liet zich altijd horen
Zoals ik haar stem nog steeds hoor
Die stem die mij herinnerd van de dag dat haar je verloor ...