vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je lach van kristal
ik heb je zien dansen
dollen en sjansen
met je lach van kristal
was je ineens overal
drijvend en draaiend
op vlaagjes wind
uitbundig verwaaiend
zo speels als een kind
ik wilde naar buiten
zag je nog dwarrelen
met anderen scharrelen
vlakbij de ruiten
je landde voorzichtig
op het glas van het raam
smolt in ons afscheid
als druppel ben je gegaan
wil melker
09/12/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
09-12-2014
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Sneeuwvlokken WinterReacties op ‘Je lach van kristal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!