Het congres (10)

Uit: ‘De verdeling van de Wereld’ Sofias Reiszenbach

De mores jaagt het tuig naar grote hoogten
om het fatsoen in de diepte te verachten
en de prinses gevat in het misdadig kader
spint lief lachend op de schoot van de maffioos

De in staat van ontbinding geprezen meester
schuiert zich aan het afgeperste holle deel
om van het midden het geweten te ontkennen
en proost op het gegunde pleit, vuil en voos

Waar hoog en laag de handen schudt,
wordt de buit woordloos verdeeld gegrepen
en in hun beider protserige kasten kitsch
pronkt het geronnen bloed van de moraal.

(vertaling Guido van Geel)