Het einde voorbij

Het leven gaat aan me voorbij
Maar de tijd neemt me mee
Naar een toekomst zonder mij
In een leven van heimwee

De dagen verliezen hun glans
Het ritme verloor zijn kracht
Elke dag een nieuwe kans
Maar niets heeft er gewacht

Pijn vergrijpt zich aan het zwart
In een waas van gedachten
Het breekt de essentie van mijn hart
Maar niets om het te verzachten

Wie ik ben is niet mijn ziel
Toch is dat wat men ziet
Hoe harder ik ook viel
De bodem was het einde niet

Die zit verborgen in mijn geest
Bijna trek ik dit niet meer
Dan ben ik er geweest
Maar steeds gebeurd het weer

Er is geen weg zonder bestaan
Er is geen leven zonder geluk
En al zal ik altijd verder gaan
Ooit gaat het een keer stuk