vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik dacht dat ik je kende
Had ik je graag nooit leren kennen
Zodat ik me nooit te kennen geef
Geen bevestiging moet vinden
Beschermd van al mijn falen
Alsof elk woord bluf is
Al mijn daden bedrog zijn
Ik altijd schuldig ben
Zo ben ik
Wat had ik jullie graag meegesleurd
Tot de diepste put waar ik in verzeil
Gaf ik jullie allemaal een deel van mijn pijn
Zodat jullie kunnen zien dat ik niet slecht ben
Wat zou ik graag naast je liggen
Je hart voelen kloppen
Wakker worden zoals jij
Samen vergeten
Slechts even ben ik licht
En wat zweef ik snel weg
Want met wat ik heb
Had ik alles graag verlaten
Alleen omdat jij het bent
En ik alleen dan mezelf ben
Word ik weer alleen wakker
Naast die onverklaarbare schuld
Ingezonden door
Geplaatst op
01-12-2014