vorige gedicht
vorige gedicht
denkend aan.....
Mensen wandelen mensen lopen
Zomaar ergens heen
zonder te zien zonder te horen
helemaal alleen
wanhoop vertwijfeling
totaal verzwakt.....
ellendig hulpeloos
als een riet geknakt
stort ik mijn hart uit in gebed
in het besef dat U het bent
die mij draagt, die mij redt
U geeft mij de kracht
om door te gaan
U geeft mij de sterkte
om niet stil te blijven staan
nu heb ik nog een wens
dat een ieder beseft
hoe kostbaar is een kwetsbaar mens............
Reacties op ‘denkend aan.....’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!