donker

het is allemaal zo moeilijk
om te leven
zonder pijn .
je wilt gelukkig zijn .
maar dat kun je niet
je gaat langzaam op in al je verdriet
je weet niet wat je moet doen
je denkt veel aan toen
je vraagt je zelf af zal ik dat doen
je pakt voorzichtig je spullen
je stapt op je fiets .
je komt uit op het 'treinstadion'
je loopt langzaam naar boven
je ziet het treinspoor je volgt het trein spoor
tot aan een tunnel .
en dan zit je daar wachtend op de trein
dit zal dan mijn einde zijn .
de trein komt , het is nu of nooit
'PATSBOEM' tot ooit