eigen interpretatie

tussen het bruin van de vorige herfst
priemt de zon door het lentegroen van de bomen
blauwe hyacintenwolken schitteren het sterkst
waar het gepenseelde licht is omgebogen

vertikale beuken verzinnen een toverspreuk
in dit sprookjesbos met hier en daar een eik
het tintelend gebladerte versterkt de mannelijke geur
van vochtige humus en bosgrond heel voedselrijk

heerlijk is het stille stappen en zintuiglijk genieten
rustig op relaxkadans in dit goddelijk paleis
die momenten maken het leven als epifyten
waarbij alle zorgen verworden tot ereprijs