vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stukjes eeuwigheid
ik heb keien gezien
op de paden die
mijn leven kruisten
imposante brokken rots
van basalt of graniet
in hun schaduw was je er niet
zocht onopvallende stenen
met een handzaam gewicht
bij toeval rakend belicht
kleur en vorm bepaalden
of ik ze zou rapen om mijn
bestaan completer te maken
zij spraken de talen van plaats en tijd
door hen mocht ik delen
in schepping en stukjes eeuwigheid
wil melker
22/11/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Stukjes eeuwigheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!