onweer

onder dreigende donderkoppen
en het weggeduwde rood van de zon
droogt zanderig de heide en zijn mager groen
smekend naar water
naakte hoogopgeschoten sparren
in groepjes samenheulend
verzamelen akelig hun beperkte naalden in hun toppen

electrische lading bouwt zich op voor een knetterend vuurwerkspel
grote schaarse waterdruppels tikken een voorbodig waterspektakel
straks
blazen de regendruppels bellen in het zand
verkoelt de lucht
en versterkt de geur van de heide

de vogels hebben zich verstopt
zijn uit het zicht verdwenen
de beperkte fauna van het vlakkeland
verschuilt zich in de struiken

ik voel me alleen en klein
bang voor de komende explosie van kracht
voor het mysterieuze het onbekende dat op mij wacht