vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Laten gaan (dood)
Laten gaan
Alleen blijven staan
Laten varen
Alleen blijven staren
Het water stil
De nachten kil
De zon verdwijnt
Geen licht dat schijnt
Je warme lach
Weg met de dag
Je vrolijke humeur
Gaf mijn leven kleur
Zal ik huilen
De hele dag pruilen
Zal ik missen
En hopeloos gissen
Naar woorden die beschrijven
Hoeveel ik van je hou.
En hoe graag ik wou,
Dat je hier zou blijven.
Reacties op ‘Laten gaan (dood)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!