vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
jij en ik
Je staat daar maar
Je beweegt voor geen moer
Je hebt al geen haar
Daar alleen op de vloer
Je staat daar maar
Je laat je zakken
Straks gooi ik je op ’t trottoir
Je verliest je takken
Kan ik je laten gaan?
Het is moeilijk voor mij
Met je mooie kroon bovenaan
Het is voorbij
Ik pak je vast
Je begint te huilen
Je gaf mij geuroverlast
Je hebt tijd gehad om de kamer te vervuilen
Je bent niet meer groen
Je bent nu bruin
Ze konden niets meer aan je doen
Je staat zelfs niet meer mooi in die graf tuin
Ik haal je uit de stroom
Ik ruim je uit
Je was een kerstboom
En nu ben je onkruid
Reacties op ‘jij en ik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!