vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wachten...
Het regent pijpenstijlen uit de lucht
Ik zucht.
Kijkend naar de wedstrijd van mijn leven
Ik kan het mezelf amper vergeven.
Ik zou daar moeten staan
Niet zittend op een tribune vol kabaal.
Ik word moe
Van het feit dat ik niets doe.
Ik kan er niet meer tegen
Ik wil dat we samen vechten voor de zegen.
Maar dat is tegen de wil in van mijn pa
Ik denk dat ik maar beter ga.
Reacties op ‘Wachten...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!