Mooie, lieve lafaard

Zeg me dat het je niets doet
Dat je me kunt aankijken
Kan accepteren dat het over is
Dat je verder gaat
Zeg me dat het voorbij is
Dat, dat wat wij hadden
Klaar en vergeten is

Vertel me dat ik niet langer deel uitmaak
Van het leven wat jij wilt leiden
Dat ik niet in je toekomst pas dat alle woorden alles gelogen was

Spreek en draai er niet langer omheen
Ontwijk niet langer mijn vragen
waarom zei je niet metteen
Dat je niet van mij kon houden
Niet op die manier
Dat je genoot van het moment
Dat je het nodig had
En raakte hieraan gewent

Ik hoop dat je genoten hebt
Van je momenten vrij zijn
Je vluchten van werkelijkheid
Dat ik dacht dat je bij mij wou zijn

Het ontwijken van realiteit
Want daar was je altijd zo goed in
En ik maakte me zorgen om jou geluk
Jou gebrek aan socialiteit

Maar lief,
lief je had geen idee
Geen idee van de manier waarop ik je bemin
hoe ik daar altijd stond
Armen reikend in het niets
je vroeg me te vertrouwen
had ik toen al moeten weten
Dat je me achter liet
Met de de uitspraak
De herinderingen betekende toch wel iets..

Dat de momenten mooi waren
En ik te veel keek in het negatief
dat dit anders was
Van de teleurstellingen in het verleden
Dat ik dit moest meenemen naar verdere ervaring in het heden

Je had gelijk
Opnieuw liet ik me de ervaring onthouden
Geschreven op de binnenkant van mijn ziel
Dat ik zal herrinderen
Hoe ik zo voor je viel

niet nogmaals zal dit mij overkomen
Hoe mooi de dagen ook waren
Jij was mij niet langer waard
De leugens het zwijgen zal ik voorkomen
Jij mooie, lieve lafaard