Achter het gordijn
Wat wil je mij vertellen
achter het gordijn in de nacht
dat je een naakte man
met een fluit zag
en vogels in een berk
wat wil je mij vertellen
achter het gordijn in de nacht
dat er zonder liefde
geen spoken zijn
en zonder spoken geen nacht
wil je mij alleen laten
met dat lijk onder het bed
en niemand die om mij lacht
achter het gordijn in de nacht
ben ik betoverd door jouw zwijgen
misschien is het de dood die naar me lacht
omdat hij jou niet klein kan krijgen
daar in jouw kist, in dikke mist
heeft zelfs de maan vannacht geen list
achter het gordijn voel ik me klein
en denk verlangend naar mijn kist
gemaakt van mos, mijn brein laat los
ik kan niet anders dan mij vergissen
over wat je zong, mijn ademlong
ik ga ooit dood, maar niet berooid
je hebt mijn leven
met een bijzondere droom getooid.
Reacties op ‘Achter het gordijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!