Angstig, ga weg
Alles begint/ word wazig om mij heen,
Ik doe mijn best om naar je te luisteren,
Maar in mijn gedachten valt alles uiteen.
En langzamerhand hoor ik jullie steeds meer fluisteren.
Angstig begin ik mij terug te trekken,
Angstig begeef ik mij weer op mijn terrein,
Maar er zijn dingen wat ik moet checken!
STOP! Kom niet verder! Dit is mijn domein!
Angstig word ik van het idee ''toelaten'',
Want hoelang duurt het voordat je weggaat?
Ik wil niet meer dat gevoel ''verlaten''!
Het is gewoon een gevoel wat vanzelf overgaat!
Huilend, teruggetrokken, begeef ik mij op bewapend terrein,
Als ik alleen blijf, hoef ik mij niet meer verlaten te voelen,
Want als je alleen bent, dan heb je dit ongein niet.
Kom aub niet verder! Ik moet even afkoelen.......
KOM NIET DICHTERBIJ ALSJEBLIEFT???
Reacties op ‘Angstig, ga weg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!