vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herfstgeluiden.
Gevulde kleuren, zo'n mooi plaatje,
verlicht door gouden zonnestralen.
Onoplettend naar dat éne blaadje,
turend hoe zij naar beneden dwalen.
Gesloten ogen, geritsel om mij heen,
kleine stapjes, luister met al plezier.
Stiekem wetend, je bent nooit alleen,
in elk struikje, verschuilt zich een dier.
geluiden, gravend naar hun holletje,
verroer mij niet, geef geen schreeuw.
Luisterend, een egel als een bolletje,
stilte, zachtjes wachtend op de sneeuw.
Reacties op ‘Herfstgeluiden.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!