mijn cliché verhaal

mijn personages veranderen.
eerst deden ze wat ik hun opdroeg.
ik verander, mijn verhaal veranderd.
ze bepalen hun eigen weg.

de grote lijnen zijn al uitgewerkt.
kleinere lijnen en vooral het einde,
veranderen steeds.

is een verhaal, mijn verhaal,
nog wel leuk als ik de kleine dingen en
het einde ken?

erg cliché is dat ik de sterren zie in je ogen.
zou ik je in mijn verhaal kunnen passen?