vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Speelfilm
Op het zilverwitte scherm
had jij het lichaam
van een naakte God
want jij was
voor de film geboren,
jij plakte dromen
in de jungle
tussen wurgslangen
haperde de weg terug
zoals in andere speelfilms
toen ik naast je zat
achter in de Kerkhal
met die naakte witte aap
op het grote witte doek
van bewegende projectie
en we hielden van Tarzan
want dat was jouw naam
we waren net als jij
vertrouwd met apen
want de harige apen
hielden van ons, kinderen
en wij kinderen
hielden van de naakte apen.
Reacties op ‘Speelfilm’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!