vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Pesten = Debiel
Met geweld,
Zonder geweld...
Met tranen,
Zonder tranen...
Het is even vermoeiend,
Ze huilen s'nachts...
Bij het gehuil,
van een eenzame uil...
De uil huilt,
Hij wordt gepest....
Ze trokken aan z'n vleugel,
Hij kon niet wegvliegen,
wat een pech!
Toen dacht de uil
dit is niet meer plagen...
Dit is PESTEN....
Dus hij vloog verder en verder,
met z'n gebroken vleugel...
Toen viel hij.
De rest,
kon hij vergeten....
MOEHAHAHA
Lachtte..
De pest-heks!
Reacties op ‘Pesten = Debiel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!