vorige gedicht
vorige gedicht
één kerk
Soms kan ik er van dromen,
dat er één kerk zou komen,
samen één grote gemeente zijn,
iedereen groot en klein.
Maar hoe kijkt God hier tegen aan,
wat denkt Hij hiervan,
dat dit nu niet kan,
of kijkt Hij met in Zijn oog een traan.
Eenmaal zal er een tijd komen,
als we samen in de hemel zijn,
waar geen verdriet is en pijn,
daar zullen we voor eeuwig samenwonen.
Reacties op ‘één kerk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!