1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sprankelend contrast
jij bracht
zwart glas
in mijn mozaïek
aanvankelijk
nog lichte kleuren
die braken donker af
het sprankelend contrast
waarmee jij mij verraste
veranderde van spiegelend in mat
het oppervlak is hard gebleven
toch heb ik mij tot bloeden toe
aan zwart gesneden
wil melker
17/08/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
17-08-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Mozaïek.liefdeReacties op ‘Sprankelend contrast’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!